Irakasle izateaz... Irakasleari elkarrizketa - Ion Gorrotxategi

IRAKASLEARI ELKARRIZKETA

            Reme Arrondori, azken lau urtetan nire euskarako irakasle izan denari egin diot elkarrizketa oraingo honetan, gustuko nituelako bere klaseak, gehienbat irakasgaiarengatik, baina azken batean aukera ona zela iruditu zitzaidan. Reme, euskal filologian lizentziatua da, eta bere lehenengo klaseak oraindik ikasle zelarik eman zituela kontatu dit, Gasteizen bertan. Ondoren, Nafarroako eta Gipuzkoako hainbat tokitatik ibili da lanean, Beasainen bukatu arte, Loinazpe eta Txindokiko egoitzetan.

            Berak dioen bezala, pertsona guztiak bezala, toki guztietan izaten ditu batek gorabeherak, eta pasarte txarrak izan dituen bezala, nahiago izan du onak kontatzea, beti ere nahiago baituzu onez gogoratu, eta halaxe egin du. Bere hitzen arabera, irakasle batek izan dezakeen satisfaziorik handiena, ikasleak eskerrak ematen dizkizunean edota ikasleari zerbaitetan lagundu diozula ikustean izaten da. Beste satisfazioen artean, kaletik zoazenean kasu egitea da berarentzako pozteko arrazoi bat, bere esanetan horrek erakusten baitu noizbait zerbaitetarako balio izan diozula eta.

           Bere ustetan, hezkuntza hau ez dago guztiz ondo, eta denetan gauzarik okerrena gure hezkuntza politikarien menpe dagoela da. Gobernu kideak aldatzen diren bakoitzean beraien ideologia duen hezkuntza sistema mota bat aplikatzen saiatzen baitira. Bestalde, uste du, euskal autonomi erkidegoan, baliabide aldetik ez gabiltzala gaizki hezkuntzan, baina bai uste du memorizatzeko ohitura hori kendu beharko genukeela, horrela ikasleek ez baitituzte bere baliabideak ehuneko ehunean aprobetxatzen, eta hezkuntza libertarioaren gaia ez zaio gaizki iruditu konponbide bezala, hezkuntza mota hori asko ezagutzen ez duela aitortu arren konponbidea izan daitekeelakoan dago.

            Berak, ikasten zebilenean, ikasle formakuntzan psikologia faltan bota zuela aitortu dit, ez dutela erakusten umeak nola tratatu, umeekin nola jokatu, arazoren bat egonez gero nola aurre egin arazoari, eta horretaz gain praktika gehiago beharrezkoak direla esaten du, praktika gabe teoriak ez baitu ezertarako ere balio.

            Bere esanetan, irakasle onak, ezin du soilik irakasle ona izan, horretaz gain pertsona izatea beharrezkoa dela uste du, horrela soilik eraman baitezakezu ondo aurrera klasea, bestela bai umeak eta baita irakaslea ere gaizki pasararazteko besterik ez daude, eta horrela berriz irakasle eta ikasleen arteko harreman onaz gain, klasean ere kasu gehiago egitea eta gehiago ikastea lortu dezake irakasleak.

            Bukatzeko, irakasle izatera doan bati gehienbat pazientzia eta ilusioa aholkatuko lioke, urteak aurrera doazen heinean hori pixkanaka galtzen joaten baita.

            Elkarrizketa prestatu bezala 40 minutu ingurukoa izan da, eta biok ere gustura geratu gara aspaldiko partez hobe beharrez hartu dugun tartetxo honengatik, 4 urte batera egon ondoren tratua handia delako oraindik ere irakaslearekin, eta kontatutako bekatuak gure artean geratzeko esan dugu, nire azterketa eta lanekin hamaika bekatu izan baititu. Eta niri ere gustatuko litzaidake horrelako elkarrizketa baten parte hartzea hemendik urte batzuetara, berak esan bezala horrek erakusten baitu irakasle eta ikasleen artean ez dagoela zertan dena txarra izan. Espero ni ere hemendik urte batzuetara irakasle miresgarri bat izatea, edo behintzat ez irakasle txar bat. Ez litzateke txarra izango ezta?